Hallo, ik ben Alex Schiphorst geboren in Apeldoorn Zuid en wel aan de Diepenbrocklaan 39 in de Componistenbuurt.
Ik ben inmiddels 55 jaar getrouwd met Hannie en samen hebben we 3 kinderen, 7 kleinkinderen en 2 achterkleinkinderen.
Na 2 jaar in een boven duplex en 8 jaar in een flatwoning te hebben gewoond, wonen we nu al 45 jaar tot grote tevredenheid in onze eengezinswoning aan de Valeriuslaan, weer in de Componistenbuurt. Na 44 jaar werkzaam te zijn geweest bij diverse bedrijven, waarvan 30 jaar bij Wegener, heb ik ook 40 jaar vrijwilligerswerk gedaan. Hier ben ik sinds januari 2023 mee gestopt i.v.m. de gezondheid van Hannie. Onderstaand artikel uit de Stentor is geschreven door Johannes Rutgers en geeft een aantal van mijn activiteiten weer.
April 2022 heb ik een koninklijke onderscheiding mogen ontvangen voor mijn vrijwilligersactiviteiten uit handen van burgemeester Ton Heerts tijdens de lintjesregen in Apeldoorn.
Artikel Stentor 29 december 2022
Alex Schiphorst in het Zuiderpark, waar hij een festival van de grond tilde. Veel voetstappen heeft hij ook liggen in buurthuis Maasstraat (achtergrond). © Peter Lous
Grote regelaar van Apeldoorn Zuid moet er mee stoppen - maar heeft nog één cadeautje
Van nieuwe speeltoestellen tot vogeltjes en verkeersdrempels. Alex Schiphorst heeft de afgelopen 40 jaar van alles en nog wat voor elkaar gebokst. Vooral voor zijn Apeldoorn-Zuid. Noodgedwongen legt hij nu zijn vrijwilligerswerk neer. En doet daarbij nog één keer iets voor anderen.
Johannes Rutgers 29-12-22, 19:00
Hij is een man die elke buurt goed zou kunnen gebruiken. Maar Zuid, de componistenbuurt in het bijzonder, heeft de mazzel dat Alex Schiphorst daar is geboren. En dat hij zich voor de mensen daar inzet.
Hoe het ooit begon? Schiphorst (74) weet het zo niet. Ja, dat hij begin jaren ‘80 een aantal tenten beheerde die werden ingezet voor allerlei activiteiten in de wijk. ,,Samen met mijn maatje Wim van Werven, anderhalf jaar geleden helaas overleden.’’ Maar waarom die taak nu juist bij hen terecht kwam?
Dat Schiphorst daar over moet nadenken, zegt veel. De handen uit de mouwen steken en anderen helpen zit in zijn aard. Het is vanzelfsprekend. ,,Van m'n ouders kreeg ik vroeger wel eens op mijn donder, omdat ik alles weggaf.’’
Gunfactor
Hoe het ook zij, Schiphorst en Van Werven gingen op pad met die tenten om van alles mogelijk te maken. ,,Vonden we gewoon leuk.’’ Jongerenactiviteiten in buurthuis Maasstraat kwamen erbij. Zo rolde het verder, zeker na een vroeg pensioen bij Wegener.
Feestelijke middagen in de speeltuin. Straatspeeldagen. Uitstapjes voor ouderen. Het Zuiderparkfestival. Van alles en nog wat aan activiteiten. ,,Het is toch mooi om anderen gelukkig te zien?’’ Alles gratis voor de deelnemers. Dankzij netwerk, inzet en gunfactor van Schiphorst. Hij weet sponsors, fondsen en gemeentelijke potjes te vinden. Weet wie hij aan de mouw moet trekken.
Gevulde koeken
Regelen is het werkwoord dat hem op het lijf is geschreven. Met hulp van vaste contacten als de Jumbo op het Schubertplein en meedenkende medewerkers van de gemeente, als hij daar weer eens aanklopte. ,,Nam ik gevulde koeken mee.’’ Want het informele past hem beter dan een vergadering. ,,Ik ga het liefst even langs. Je kan vaak iets regelen door gewoon even koffie te drinken.’’
Een enkele keer ging het werk over de wijkgrenzen. Toen hij las dat een vogelhouder in de Betuwe bestolen was, deed Schiphorst een oproep. ,,Voor ik het wist reed ik met twee buurmannen en een stel kooien in de auto langs adresjes in Nederland, vogeltjes ophalen die mensen doneerden. Dan denk je wel even: hoe ben ik hier nou weer in terechtgekomen? Maar die man was zó blij. En zelf vond ik het hartstikke gezellig met die buren en de kwetterende vogeltjes achterin.’’
Dankbaarheid
Dat soort stunts zijn nu voorbij. Echtgenote Hannie - de steun op de achtergrond - is ernstig ziek. ,,Alle aandacht gaat helemaal naar haar.’’ Daarom staat er per 1 januari een streep onder het vrijwilligerswerk.
Het is geen vrolijke aanleiding, maar het echtpaar Schiphorst grijpt dit moment aan om nog een keer een ander een plezier te doen. Mede uit dankbaarheid voor goede verzorging tijdens haar ziekte heeft Hannie bedacht waardebonnen weg te geven. En Alex heeft dat uiteraard georganiseerd.
Restaurant Crystal Plaza vindt het zo'n goed idee dat die de actie verdubbelt. Tien bonnen voor 25 euro aan Chinees eten gaan naar onbekende plaatsgenoten. Iemand die goed is ingevoerd in de Apeldoornse samenleving zal ervoor zorgen dat de bonnen terechtkomen bij mensen die het goed kunnen gebruiken.
Weinig tijd
Ondertussen hoopt Schiphorst dat er mensen opstaan die weer dingen voor hun buurten gaan organiseren. ,,Jonge ouders hebben nog maar weinig tijd. Terwijl het heel belangrijk is voor buurten dat er dingen gebeuren en er samen iets ondernomen wordt.’’
Schiphorst gaat het niet meer regelen. ,,Nou ja... het is nog geen 31 december hè. Als je me nu iets vraagt, doe ik het nog.’’
‘Sociaal en attent’
,,Hij weet precies waar je moet zijn.’’ Alie Mulder, ook betrokken bij activiteiten in Zuid, is mede op weg geholpen door Alex Schiphorst. ,,Hij heeft verschrikkelijk veel voor de wijk gedaan. Hij is heel toegankelijk, wil je altijd helpen. Zeer bedreven in waar je iets weg kan halen. En een erg sociale man, heel attent.’’
Voormalig gemeentelijk gebiedsmanager Steven Gerritsen zat geregeld in het stadhuis aan de andere kant van de gevulde koek. ,,Alex kwam altijd op voor de zwakkeren in de wijk en deed nooit iets uit eigen gewin.’’
Danny Huizer is behalve wethouder een betrokken wijkbewoner; zo nam hij de coördinatie van opruimrondes van het Zuiderpark over van Schiphorst. Hij roemt diens verdiensten. ,,Hij brengt mensen met elkaar in verbinding. Van kinderen tot ouderen. De lijst met bezigheden is echt immens. En daarbij is hij zelf heel bescheiden.’’
