Buren en vriendjes.

Voor zover ik mij het kan herinneren woonden in de nabijheid van de Diepenbrocklaan 59: de families Snitselaar, Bucher, Driessen, Birza, Bakker, vd Klei, Blei, Thomassen, Vlottes e.v.a. Aan de Mendelssohnlaan: de families Oosting, Wieringa, Stoppenlenburg, Kamphuis, Waaijenberg, Roelever, van Doorn e.v.a. Als vriendjes teveel om op te noemen. Het was een zeer kinderrijk- en vriendelijk buurtje met veelal jonge gezinnen. Het buurt gebeuren speelde zich hoofdzakelijk buiten, op of rondom de straat af. Dat kon gemakkelijk want er waren amper auto’s in het straatbeeld van de jaren “50.  Voor zover ik het mij nog kan herinneren slechts drie resp. van de  families Bakker, Thomassen, van Rossum. Een enkeling had een soort vreemd motorisch aangedreven fiets (Berini) maar het merendeel van de ouders had een degelijke fiets. Hier en daar een step voor de jeugd maar veel werd te voet gedaan. Ikzelf kreeg op mijn 11 jaar pas mijn eerste fiets. De straten waren bestraat met Waalsteentjes. De Oud Beekbergerweg was vanaf de Mendelssohnlaan tot aan Beekbergen een soort zand/steentjes/leemweg waarin na forse regenbuien de ontstane gaten in het “wegdek” gevuld werden met een aangestampte leem massa. Dit werd gedaan door personeel van de GW. GW stond voor Gemeentewerken door ons smalend Geen Werk genoemd.

Scholen

Wij waren een RK gezin met idem de scholing daaraan verbonden. Aan de hand van buurjongetje Mart Snitselaar begon mijn kleuterschool tijd aan de Sweelinckschool Oude Beekbergerweg. Nadien naar de Maria Gorettie Kleuterschool aan de Fabianusstraat, twee houten lokalen achter de Veste. De kleuterschool stond onder leiding van nonnen, bij mij weten verbonden aan Huize Sint Marie. Na de kleuterschool werd de St. Jozefschool aan de Fabianusstraat bezocht. Leerkrachten waren daar o.a. Straus, Tanke,Voskuilen, Beerenschot, Libert, Jacobs e.a. Het was ouderwets lesgeven met af een toe en tik op je vingers met een liniaal of twijg, uur lang in de hoek staat, klopklop op je kop met de pijpenkop. Ach ja, wie is er niet groot mee geworden. Op mij 12e hoefde ik zaterdags niet meer naar school vanwege de invoering van de 45-urige werkweek. Wij gingen lopend naar school. Het Hofveld bestond als zodanig niet en was een gewoon veld met een paadje. Vanwege het grote kindertal waren er naast de St. Jozefschool meer lagere scholen in de wijk: de Mariaschool, Theo Thijssenschool, Sweelinckschool, en Finse school.

Speelgoed en spelen

Mens erger je niet, Ganzenbord, Halma, dammen, kaarten, sjoelen waren de spellen die binnenshuis gespeeld werden. Indien aanwezig, de meiden de poppen en de jongens de auto-tjes. In ons geval werd er ook vaak gebruik gemaakt van de St. Jozefschool bibliotheek. Arendsoog, Pim Pandoer, Cony Coll was favoriet leesvoer. De strips Tarzan, kapitein Rob, Donald Duck, Kick Wilstra werden languit liggend verslonden op de kokosmatten in het schuurtje van de fam. Oosting. Bovenstaande activiteiten uitsluitend als slecht weer faciliteiten. Maar het “echte” spelen vond buiten plaats.Je kon overal spelen, m.n. in de vele paadjes achter de huizenblokken. Potje knikkeren, kuiltje in de grond en mikken maar. Gatrik, soort van slagspel met lang/kort stokje en sleufje in de grond. Landpikkertje, een vierkant krassen in de grond als land vervolgens met mes daarin gooien om een bepaald stuk land in te pikken. Was altijd wel iemand met zakmes. Het mes moest wel met het lemmet rechtop in het vierkant terecht komen anders was de worp ongeldig. Met name het spelen van Gatrik en Landpikkertje bracht regelmatig lichamelijk letsel teweeg. Ook verstoppertje, bokspringen, touwtje spring stond hoog genoteerd evenals buskruid, w.i. een leeg conservenblik deels gevuld met steentjes zover mogelijk weggooien. Tijdens deze bezigheid kon men zich verstoppen om de bus te veroveren. En niet te vergeten: Tollen. Benodigdheden, tol, stok met stevig touwtje, een beste zwiep en …..hoppa, weer een ruit kapot.Ook ondeugd/kattenkwaad maakte deel uit van het buitenspel. Belletje trekken, portemonnee aan een touwtje, ruitje tik, stopnaald met daaraan een steen met een touwtje in raamkozijn prikken. Daan aan het touwtje trekken voor het tikgeluid. Appels/peren/kersen jatten stond ook op het buitenspel-menu evenals wilde eenden eieren uithalen. Ook werd aan sport gedaan. Gewoon met een gummibal in de Mendelssohn- of Diepenbrocklaan. Vaak ook, als er geen koeien aanwezig waren, in de weilanden langs de Oude Beekbergerweg. Een oude jas of een zandbult fungeerde als doelpalen. Een enkele keer werd gebruik gemaakt van een echte lederen bal. Deze bal was toen niets meer dan een genaaid omhulsel van leer waarin een opblaasbare rubberen binnenbal. De bal werd met een lederen veter dicht gebonden als ware het een schoen. Arm hoofd als het vetergedeelte precies op je voorhoofd kwam tijdens een kopbal. Ook had dit soort ballen de gewoonte water op te nemen. Winters schaatsen op een stuk ondergelopen weiland naast de Theo Thijssenschool of, indien open, de ijsbaan van Malkenschoten. Lees hierover ook de bijlage  “een schaatsverhaal”. Voor watervertier was zwembad de Hagebrug de aangewezen plek. Op warme dagen waren wij daar van 07.00 tot sluitingstijd te vinden. Op wat latere leeftijd werd ik lid van gymnastiekvereniging KDO dat gebruik maakte van het sportzaaltje van de Finse School.