Het was een tijd waarin de melkboer (de Haan) nog aan de deur kwam, de schillen werden opgehaald en de scharensliep af en toe door de straat reed. Ik kan mij ook nog een bakker herinneren die langskwam. Overal zag je in die tijd van die plastic rekjes met lege melkflessen en boodschappenbriefjes bij de voordeuren staan. De overige boodschappen werden gehaald op het Nolenplein bij de groenteboer en de Centra.

Mijn  kleuterschool en de lagere school was de koningin Emmaschool. Mijn vroegste herinneringen zijn aan een grote lage tafel met zand erin waarin ik heerlijk met speelgoed kon spelen. Een andere herinnering in het jaarlijkse hoogtepunt dat we bestek mee mochten nemen naar school om daar patatjes, appelmoes en vla te eten met elkaar. De cafetaria aan de 1ste Wormenseweg tegenover mijn kleuterschool leverde al dat lekkers. Volgens mij heette die cafetaria “de Viersprong”. Het grappige is dat ik drie jaar geleden mijn besteksetje nog terug heb gevonden, de pleister met daarop geschreven mijn naam zat er nog op.  Van de lagere school weet ik nog dat we netjes in tweetallen in de rij moesten staan om naar het lokaal te gaan en dat als je aan de vroege kant op het plein was, je mocht helpen de schoolmelk naar binnen te brengen. Voor de gymlessen liepen we keurig in de rij naar het gymlokaal aan het Koekoekspaadje of naar het Zuiderpark. 

Andere herinneringen zijn het donkere kamertje waar de papieren werden gestencild, een ruimte met de typische geur van inkt. En natuurlijk de namen van enkele leerkrachten: juffrouw de Boer, Juffrouw Gaastra, meester Rutte, meester Huizinga en meester Simons. Klasgenootjes waren onder andere Simon, Eli, Wijnand, Nancy, Geertje, Kitty, Martin, Heleen, Herman, Andre, Henriette, Helma, Minke, Tammo en Gert. Ongetwijfeld ben ik er een aantal vergeten op te noemen.

In deze jaren werkte mijn vader eerst als bij de Remeha (ketelbouw) en later bij Gijs van de Scheur (internationaal transport, zat aan de Hoenderparkweg). In de schoolvakanties mocht ik altijd met hem mee. Bij de Remeha mocht ik op allerlei bouwplaatsen in het land de ketels van binnen in de menie zetten. Ik herinner mij vooral het koffie drinken bij de Albert's Corner, de tweede bak mocht jezelf pakken en nog gratis ook. Dat maakte indruk op mij. Toen mijn vader op het buitenland reed ging ik vaak mee. Op de Duitse autobaan op schoot met het grote stuur in mijn handen. Ik vond het prachtig als kind. Later mocht ik niet meer mee i.v.m. de verzekering en ging ik in de schoolvakanties logeren bij opa en oma Huizer en ging ik met opa mee op de vrachtwagen van “Zeepfabriek Gouda”. Later heeft mijn vader daar ook nog jaren gewerkt. De vrachtwagen mocht in die tijd nog aan de Kayersdijk worden geparkeerd. Mijn vader nam mij als kind met enige regelmaat ook mee naar het café van Tinus van Gemert en later naar de Grolschbar. Bijnamen van andere bezoekers zoals Streepie en Vlekkie weet ik mij nog altijd te herinneren, maar hoe ze eruit zagen: ik heb werkelijk geen idee. De bijrijders van mijn vader, Sjakie en later Henkie, waren er ook altijd bij. De broer van Sjakie (Bennie) reed met een soort van eerste foodtruck langs bouwplaatsen met allerlei lekkers. Ik heb in die tijd veel gevulde koeken en speculaaspoppen van hem gekregen. 

Mijn moeder heeft jarenlang bij de Wibra (Adelaarsplein, Ordenplein en het centrum) gewerkt.  Ik denk dat velen haar nog goed kunnen herinneren. Zij komt van oorsprong uit Lieren. Mijn opa van Twillert was jarenlang de kolenboer in Lieren. Ik heb geen herinneringen aan het huis in Lieren. Wel aan hun huis aan de Talingweg, daar hebben mijn opa en oma heel lang gewoond. Zij woonden op de hoek van de Mussenweg met een grote speeltuin grenzend aan de achtertuin. Mijn ouders wonen inmiddels alweer zo’n jaar of 10 aan de Rietzangerweg. Dat vind ik wel bijzonder, het is slechts enkele meters van de plek waar mijn eerste schoonouders aan de Gaaiweg woonden. 

Als peuter ben ik gevallen en daar heb ik destijds epilepsie aan overgehouden. Om die reden mocht ik niet sporten, wel mocht ik muziek maken. Met enkele vriendjes van de lagere school (André en Gert) was ik tamboer bij de Koninklijke Stedelijke Harmonie. We deden mee aan wedstrijden en liepen in Apeldoorn mee met de intocht van Sinterklaas en zijn Pieten en met de jaarlijkse carnavalsoptocht. 

Na mijn lagere school ben ik naar de brugklas van  het Myrtus college (ook aan het Koekoekspaadje) gegaan. Dat heeft echter niet lang geduurd. Na het eerste jaar ben ik naar de Vissermavo aan de Maasstraat gegaan.  Daar was ik beter op mijn plek. Daar heb ik vier fantastische jaren beleefd. We hadden een gezellige vriendengroep op de school en elke dag was een feestje. Althans voor ons, ik weet niet of alle leerkrachten er net zo over dachten😊. In de pauzes gingen we snoep kopen bij de Spar, lekker vers brood bij bakker Broer of een bakkie doen bij Kayersheerdt. In diezelfde jaren zette ik mijn eerste stappen in het Buurthuis aan de Maasstraat. Met vrienden een biertje drinken en dansen op de muziek van Madness en The Specials. Geweldige tijd beleeft en ook in het Buurthuis mijn eerste vrouw Marjon leren kennen. Zij woonde destijds met haar ouders (Annie en Henny) en broertje (Alexander) aan de Gaaiweg. Behalve naar het Buurthuis gingen we ook naar de Boerderij in Beekbergen, een disco in Hoenderloo en af en toe een feestje bij de Apeldoornse Boys, DDH of bij de korfbalvereniging aan de Rijnstraat.

Op mijn zeventiende ben ik met mijn diploma op zak gaan werken. Ik wilde graag net als mijn vader en opa vrachtwagenchauffeur worden. Mijn eerste baantje was in de afwaskeuken bij Troelstraoord in Beekbergen. Op mijn Kreidler reed ik dagelijks met veel plezier naar mijn werk. Al snel rolde ik vanuit de afwaskeuken het koks-vak in en ben ik als leerling-kok bij Randerode aan het werk gegaan. Later ook nog als kok gewerkt bij Mandala, het Grotenhuis in Twello en het Zonnehuis in Beekbergen. Op mijn twintigste ben ik met Marjon getrouwd en zijn wij gaan wonen aan de Kobaltstraat. Daar is mijn dochter ook geboren. Het was een dubbel flatgebouw met onder de bewoners veel saamhorigheid. We hadden een kroeg in de kelder en daar waren we regelmatig met buren te vinden. In die jaren hebben we ooit nog eens van 105 tweepersoons lakens een grote Nederlandse vlag gemaakt die we bij wedstrijden van Oranje hesen. Het hele gebouw was dan bedekt. Andy de zingende postbode  woonde in die tijd ook bij ons in het gebouw en hij verzorgde dan het Wilhelmus. Ook hier weer veel lol gehad.

Tegenwoordig ben ik alweer 21 jaar met Netty getrouwd en woon ik vanaf 1997 aan de van Roekelweg. In onze vriendenkring zijn nog altijd enkele vrienden (Gerard, Gerty, Frits en Wilfred) vanuit het Buurthuis en vanuit de buurt. Regelmatig maken we er met elkaar een feestje van en lachen we om  de verhalen van inmiddels tientallen jaren Zuid. Zoals gezegd: ik ben geboren in Ugchelen, maar getogen in Zuid.  Als ik terugkom van vakantie en ik rij langs de kinderboerderij dan komt er altijd een glimlach op mijn gezicht, ik ben dan weer thuis in Apeldoorn. in Apeldoorn-Zuid om precies te zijn. 

Danny Huizer